İklim değişikliğinin küresel niteliğinin, tüm ülkelerin ortak fakat farklılaşmış sorumluluklarına ve imkânlarına ve sosyal ve ekonomik koşullarına uygun olarak mümkün olan en geniş ölçüde işbirliği yapması ve etkili ve uygun uluslararası çabaya katılması gerektiğini kabul ederek,
Birleşmiş Milletler İnsan Çevresi Konferansı'nın 16 Hazıran 1972'de Stockholm'de kabul edilen bildirisinin ilgili hükümlerini hatırlayarak,
Devletlerin, Birleşmiş Milletler şartı ve uluslararası hukuk ilkeleri uyarınca, kendi çevre ve kalkınma politikalarına uygun olarak kendi kaynaklarını kullarnma hakkına sahip olduğunu ve kendi yetki alanı ya da kontrolü altındaki faaliyetlerin diğer devletler ya da ulusal yetki alanı dışında kalan bölgelerdeki çevreye zarar vermemesini sağlama sorumluluğunu da hatırlayarak

İklim değişikliği karşısındaki uluslararası işbirliğinde Devletlerin hükümranlık hakkı ilkesini tekrar teyit ederek,
Devletlerin etkin çevresel mevzuatı yürürlüğe koymaları, çevre alanındaki standartlar, yönetim hedefleri ve önceliklerinin ait bulundukları çevre ve kalkınma çerçevesini yansıtmaları gerektiğini ve bazı ülkeler tarafından uygulanan standartların diğer, özellikle gelişmekte olan ülkeler için uygun olmayan ve haksız ekonomik ve sosyal külfete malolacağını kabul ederek,
Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Konferansı hakkındaki 22 Aralık 1989 tarih ve 44/228 sayılı ve bugünkü ve gelecek kuşaklar için küresel iklimin korunmasına dair 19 Aralık 1988 tarih, 43/53 sayılı; 22 Aralık 1989 tarih, 44/207 sayılı; 21 Aralık 1990 tarih, 45/212 sayılı ve 19 Aralık 1991 tarih, 46/169 sayılı Genel Kurul kararları hükümlerini hatırlayarak,
Adalarda ve kıyı alanlarında, özellikle alçak konumlu kıyı alanlarında deniz seviyesi yükselmesinin muhtemel zararlı etkilerine dair 22 Aralık 1989 tarih, 44/206 sayılı Genel Kurul kararı hükümlerini ve Çölleşmeyle Mücadele Eylem Planının uygulanmasına dair 19 Aralık 1989 tarih, 44/172 sayılı Genel Kurul kararı ilgili hükümlerini de hatırlayarak,
Ayrıca, 1985 tarihli Ozon Tabakasının Korunması için Viyana Sözleşme ve 29 Haziran 1990 tarihinde değiştirilip uyumlaştınları1987 tarihli Ozon Tabakasını incelten Maddelere Dair Montreal Protokolü'nü hatırlayarak,
İkinci Dünya İklim Konferansı'nda 7 Kasım 1990'da kabul edilen Bakanlar Bildirisi'ni not ederek,
İklim değişikliği hakkında birçok devlet tarafından yapıları değerli inceleme çalışmalarının ve Dünya Meteoroloji Örgütü, Birleşmiş Milletler Çevre Programı, Birleşmiş Milletler sisteminin diğer organ, örgüt ve kuruluşlularının olduğu kadar diğer uluslararası ve hükümetler arası organların bilimsel araştırma sonuçlarının karşılıklı değişimine ve araştırma koordinasyonuna yapılan önemli katkıların bilincinde olarak,

İklim değişikliğini anlamak ve ele almak için gerekli adımların, eğer bunlar bilimsel, teknik ve ekonomik değerlendirmelere dayanmıyor ve bu alanlardaki yeni bulguların ışığı altında tekrar değerlendiriliyorsa, çevresel, sosyal ve ekonomik açıdan son derece etkili olacağını kabul ederek,

İklim değişikliğini ele almak için gerçekleştirilecek çeşitli eylemlerin ekonomik olarak gerekli olabilecekleri gibi diğer çevresel sorunların çözümüne de yardımcı olabileceklerini kabul ederek,
Gelişmiş ülkelerin, sera etkisinin artmasındaki göreceli katkıları da göz önünde bulundurarak ve tüm sera gazlarım dikkate alarak, küresel, ulusal ve anlaşma var dikkat, bölgesel düzeyde kapsamlı bir karşı stratejiye ilk adım olarak, açık öncelikleri temel almak suretiyle, esnek bir yaklaşımla acilen harekete geçmeleri gereğini de kabul ederek,
İlaveten, alçak konumlu ve diğer küçük ada ülkelerinin, alçak konumlu kıyısı, kurak ve yarı kurak alanları veya sellere, kuraklık ve çölleşmeye müsait alanları bulunan ülkelerin ve hassas dağlık ekosistemlere sahip gelişmekte olan ülkelerin iklim değişikliğinin zararlı etkilerine daha açık olduklarım kabul ederek,
Bu ülkelerin, özellikle ekonomileri fosil yakıt üretimi, kullanımı ve ihracatına bağımlı olan gelişmekte olan ülkelerin, sera gazı emisyonlarının sınırlandırılması için alınan önlemler dolayısıyla karşılaşacakları sıkıntıları kabul ederek,
İklim değişikliğine tepkilerin bütünleşmiş bir şekilde sosyal ve ekonomik kalkınmayla koordineli olması gereğini, gelişmekte olan ülkelerin sürdürülebilir kalkınmaya ulaşmak ve fakirliği ortadan kaldırmak yönündeki haklı öncelikli ihtiyaçlarını tamamen dikkate almak ve aksinin kalkınma üzerindeki zararlı etkisinden kaçınma gereğini de göz önünde bulundurmak suretiyle onaylayarak,
Öncelikle gelişmekte olan ülkeler olmak üzere, tüm ülkelerin sürdürülebilir sosyal ve ekonomik kalkınmaya ulaşmak için gerekli kaynaklara erişmeye ve gelişmekte olan ülkelerin bu hedefe yaklaşabilmek için enerji tüketimlerini arttırmaya gereksinimleri olduğunu ve bu gereksinimlerini karşılarken, uygulamayı ekonomik ve sosyal açıdan karlı kılacak daha etkin enerji kullanımı ve genel ifadeyle sera gazı emisyonlarının kontrolü imkânlarını dikkate alacaklarım kabul ederek,
Günümüz ve gelecek kuşaklar için iklim sistemini korumak kararlığıyla,

Aşağıdaki hususlarda anlaşmaya varmışlardır: